कम्युनिस्टलाई भित्र्याउनुपर्ने, हामीलाई बाहिर बनाइयो



सीता सापकोटा, महासमिति सदस्य, बेल्जियम

प्रशिक्षण कार्यक्रम गर्नु पार्टीका विभिन्न गतिविधिहरु बढाउनु राम्रो कुरा हो । डेनमार्कमा कार्यक्रम हुँदैगर्दा हामी पनि खुशी थियौं । उत्साहित थियांै । चाहे प्रतिष्ठानको कार्यक्रम होस् वा भातृसंगठनका कार्यक्रमहरु हुन्, विधि विधान र पद्दतिले चल्ने कुरा हो ।

विश्वमा आज ३२ देशमा कांग्रेसका जनसम्पर्क समितिहरु छन् । १४ वटा देशका जनसम्पर्क समितिहरु डेट एक्सपायर भइसकेका छन् । जनसम्पर्क समिति अमेरिकाको डेट एक्सपायर भएको ३ बर्ष भइसक्यो । तर, विवाद छैन भन्दै निमन्त्रणा गरियो ।

जनसम्पर्क समिति बेल्जियमको विद्यमान विधानअनुसार मार्च ५ तारिखभित्र अधिवेशन गर्नुपर्ने थियो । विधानमा ६ महिना थप्न सक्ने प्रावधान पनि छ । त्यो ६ महिना नथप्दै पनि अधिवेशन गर्न चाहान्छौं भन्दै केन्द्रलाई ४ पटकसम्म पत्राचार गर्दा पनि प्रतिनिधि पठाउनुभएन । संगठन मिलाउन भन्दै केन्द्रीय आमन्त्रित सदस्य किरण पौडल आउनुभयो । बेल्जियमको एउटा होटलमा बस्नुभयो, जहाँ सभापतिसँग सम्पर्क भएन । निर्वाचित समितिसँग कुनै पनि सरसल्लाह नगरिकन विद्रोही कमिटी खोलेर बसेका साथीहरुसँग मात्रै सम्पर्क अगाडि बढाउनुभयो । एकघण्टा पनि निर्वाचित समितिलाई समय दिनुभएन । नेपाल उड्ने दिनमा मलाई हटाएको म्यासेज गर्नुभयो ।

केन्द्रको महामन्त्रीको उपस्थितिमा भएको निर्वाचित समितिलाई केन्द्रीय आमन्त्रित सदस्यले फाल्न मिल्दैन भन्दै त्यसको प्रतिकार गर्न म केन्द्रमा गएँ । त्यसपछि महामन्त्रीका नामबाट परिपत्र हुँदै विधानतः बेल्जियमको सभापति सीता सापकोटा नै हो, तपाई आफ्नो काम कारवाही अगाडि बढाउनुहोला भन्ने परिपत्र पनि भयो । त्यहीअनुसार नै म अघि बढें ।

र, डेनमार्कको कार्यक्रमको कुरा आयो । नीति प्रतिष्ठानबाट पुरुषोत्तम दाइले कसैलाई आग्रह, पूर्वाग्रह राखेर छुट्याउनुभएको छैन । उहाँले पहिले एउटा परिपत्र गर्नुभएको थियो । विश्वभरका जनसम्पर्क समिति र त्यहाँका साथीहरु उपस्थित हुनुहोला भनेर परिपत्र गर्नुभएको थियो । त्यो पत्रले हामीलाई पनि समेटेको थियो । जाने तयारीमा नै थियौं । तर, प्रतिष्ठानको संयोजक उपसभापति विमलेन्द्र निधि हुनुहुन्छ । पछि पुन उहाँकै निर्देशनमा कार्यालय सचिवले जनसम्पर्क समिति बेल्जियम, स्वीडेन, लक्जम्बर्ग, जापान, क्यानाडा र अष्ट्रेलिया यी ६/७ वटा देशहरुलाई छुटाउनुभयो । हामीलाई महासमिति सदस्य, महाधिवेशन प्रतिनिधिमात्रै भनेर पत्राचार गरियो । तर, अन्य देशका समितिहरुलाई भने सभापतिका नाममा पत्राचार भयो ।

ठीक छ, यदि विवादकै घेराबाट हेर्ने हो भने सबैभन्दा बढी विवाद त अमेरिकामा थियो नि । किन अमेरिकालाई पत्र काटियो ? किन बेल्जियमलाई पत्र काटिएन ? चार जना बाहिर निस्किएर यो समितिलाई मान्दैनांै, हामी नै आधिकारिक हौं भन्दै निर्वाचित समितिलाई हटाउन मिल्छ ? त्यसोभए पार्टीको विधि विधान, प्रक्रिया पद्दति किन चाहियो त ? हाम्रो लडाइँ पद्दतिका लागि हो । पद्दतिमा मिलाएर लैजान सक्नुभएन ।

मैले स्पष्ट भन्नैपर्ने हुन्छ । नियतवश पूर्वाग्रही भावनाले जनसम्पर्क समिति बेल्जियमलाई नबोलाइएकै हो । यो निर्देशन उपसभापति विमलेन्द्र निधीकै हो । म अन्य, अरु कुनै नेताहरुलाई दोष दिन्न ।

हामीले कार्यक्रमलाई बहिष्कार पनि गरेका छैनौं । हामीले टीका टिप्पणी कहीँकतै गरेका पनि छैनौं । उपसभापतिजस्तो त्यो हाइटको नेताले, प्रतिष्ठानको संयोजकले हामीलाई किन पूर्वाग्रही आँखाले हेर्नुभयो ? बेल्जियममा निर्वाचित समिति छ । निर्वाचित समितिलाई पत्राचार नभएसम्म सीता सापकोटालाई मात्र पत्राचार भएको हो र ? यहाँ २० वटा पत्र आएका छन् । उहाँका नजिकका साथीहरुले जो–जोलाई पत्र काट्ने भन्नुभएको छ, उहाँको निर्देशनमा २० वटा पत्र आएका छन् । यो त बेथिति भयो नि । एउटा सीमाक्षेत्र हुन्छ नि । महासमितिलाई मात्र बोलाउने कि ? महाधिवेशन प्रतिनिधिहरु मात्रै बोलाउने कि ? सभापतिहरुलाई मात्रै बोलाउने कि ? वा निर्वाचित सबै समिति नै आऊ भन्ने कि ? पहिले एउटा पत्र आयो । त्यसले सबैलाई समेटेको थियो । तर, पछिल्लो पत्र एकदमै पूर्वाग्रही ढंगबाट आएको हुनाले संस्थागत निमन्त्रणा आए सबै जाने, नभए नजाने निर्णय हामीले गर्‍यौं ।

अर्को कुरा, प्रतिष्ठानले दिने प्रशिक्षण कार्यक्रम कि त नेपालमा नै दिनुपथ्र्याे नि । संसारभरका नेपालीहरु त्यहाँ जान सकिन्थ्यो । आज खाडी मुलुकका साथीहरु चाहेर पनि डेनमार्क आउन सक्नुभएन । अमेरिका, अष्ट्रेलिया जापान कोरियाबाट कोही पनि आउनुभएन । ३२ वटा देशका सभापतिहरु मध्ये ११/१२ वटा देशका सभापतिहरुको मात्रै उपस्थिति रह्यो ।

केन्द्रीय नेताहरु सबैलाई म सम्मान गर्न चाहन्छु । उहाँहरु सबैको आशा थियो, हामीहरु सबै आउँछौं । सबैलाई बोलाइएको छ भन्ने ठान्नुभएको थियो । तर, केही नेताहरु आफैंमा पनि भ्रममा पर्नुभएको रहेछ । केही समितिहरुलाई छुटाइयो भन्ने विषयमा उहाँहरु आफैं पनि सन्तुष्ट हुनुहुन्न ।

म पार्टीको सिपाही हो । न म हिजो कतै थिएँ, न भोलि कतै जान सक्छु । म यही पार्टीको झन्डामुनि मर्ने हो । तर, मेरो आग्रह के छ भने आज कम्युनिष्टहरुलाई पार्टीमा भित्र्याएर प्रशिक्षण दिनुपर्ने ठाउँमा आफ्नै साथीहरुलाई तिमीहरु नआऊ है भनेजस्तो भयो ।

सातवटा देशका सभापतिहरुलाई नबोलाउनु भनेको तिमीहरु नआउ है, प्रशिक्षण दिन्नाैँ भनिएको हो नि । एउटा साथीले भन्नुभएको थियो, एउटै कक्षामा गुरुले तिमी विद्यार्थी बाहिर निस्क । म यो-योलाई मात्रै पढाउँछु भनेर गुरुले विद्यार्थीमाथि भेदभाव देखाएजस्तो भयो ।

आज बेल्जियममा एक नेता आउनुभएको छ, हामीले स्वागत गर्‍यौं । हामीले गर्ने कार्यक्रम अवैध भनेर लेख्नुभएको छ । अब उहाँहरुले के प्रशिक्षण दिनुभयो र के ग्रहण गरेर आउनुभयो त ? यस्ता गतिविधिले पार्टीलाई कहीँ पनि पुर्‍याउनेवाला छैन । डम्फु बजाएर मैले यति भिड जम्मा गरें, यतिका अगाडि म बोलें भनेर आत्मसन्तुष्टि लिने कुरा मात्र हो । साँच्चिकै पाउनुपर्ने प्रशिक्षण पाएजस्तो मलाई लाग्दैन ।

( जनसम्पर्क समिति बेल्जियमको चौथो अधिबेशनबाट निर्बाचित सभापति सीता सापकोटासँग कुराकानीमा आधारित  )